27 Eylül 2012 Perşembe

Ders Dinliyorduk

Ben göçebe olduğumdan dün 3. bugün 4. sınıfların dersindeydim. Diğer bütün sınıflara nazaran az tanıdığım bir kitleydi ama sıkıntıdan yeterince kaynaştık zaten. Hem geçen yılki ilk oda arkadaşım da oralardandı.



Dersin ortalarına kadar normaldik ama, sonra şu şekli aldık.
Sayın Küçük hocamı çok severim, güleç de bir adamdır ama daha ilk ders olduğundan öylesine genel bilgiler verdiği için biraz dikkatimiz dağıldı. Tamam dağılmadı da aslında, tam anlamıyla sıkıldık. 
Hatta sıkıntıdan Zeynep bir ara telefonla kredi kartı borcunu bile ödedi.
Görüldüğü üzre ben de ufacık not tutmuşum zaten.


Albeni bugün benim kahvaltım oldu. Saat 4'teki derse bile yetişemediğim düşünülürse hak ediyorum tabi böyle geçiştirip aç kalmayı.
Sevgili hocam da Madran şişesinin arkasında kalmış. Çok iyi bir adamdır, gülmese bile gamzeleri görünür inanır mısınız? O yüzden hep aslında gülüyormuş gibi görünür. Sınavlarda bu durum sinir bozucu olabiliyor ama.

Gölge Hırsızı'na da daha yeni başladım. Şimdilik iyi gidiyor diyebilirim. Kısa bir zamana bitirebilirim sanırım.


Dersten koşturarak çıktığımızda açlıktan ölüyorduk.
İşte bir öğrencinin en en en yakın dostu bildiğiniz gibi. Bakmayın çok değişik aslında, sade yapıldı bugün.
Şu durumu da nasıl açıklayabilirim diye düşündüm bir de.
Süzgecimiz olmadığından dolayı makarnayı garip yöntemlerle süzmemiz gerekti biz de böyle tepsiye dökerek çareyi bulduk, başka bir kap da bulamayınca tabi. Çünkü ben sanki bütün köye yapmışım makarnayı, o kadar çoktu ki.
Çareler tükenmiyor işte.

Bir garip sıkıcı gün de böyle geçti.

9 yorum:

  1. şu manzarayı görünce gülmem geldi yahu.tepside makarna.haha..keşke,süzgeç de yollasay mışım.en gerekli ihtiyaç.
    makarnayı eritmemişsin bak,kıvamında piş miş.bir makarna uzmanı,hazırcı jane olarak söylüyorum bunu..bin çeşit makarna yaptım bugüne kadar,çok severim yani :D
    nasıl düzgün not tutmak o.benim ders notlarımı görseydin gülerdin.karman çorman.
    acayip bir el yazım var zaten.hiçbir şey anlamazsın.
    öptüm seni

    YanıtlaSil
  2. ayyyy öğrencilik sefillikleri vol 473287432 :)) bilirim bilirim :)

    YanıtlaSil
  3. Canım nasıl da makarna çekti var ya :))
    Allah kolaylıklar versin tatlım derslerinde, ayrıca derste kitap okuyan, bizdendir :D

    YanıtlaSil
  4. Bak şimdi ben bloğu uzun zamandır takip ediyorum bunu biliyorum.
    Amma lakin daha önceleri bloğu okurken böyle keyif aldığımı hatırlamıyorum.
    Eskide moda bloğu falan mıydı burası?
    Pek anlaşamıyoruz da moda bloglarıyla. :)
    Senin şu dönüş yazından sonra (yanlış hatırlamıyorsam) Okudum sürekli takip ettim falan çok eğlenceli olduğuna karar verdim buranın.
    Daha önceden niye öyle pek okumadığımı da anlamadım ben :/

    he makarna da pek lezzetli görünüyor :)

    YanıtlaSil
  5. Canım Albeni kahvaltısı çekti bak şimdi!
    Hem sabah diil hem de Albeni yok yanımda :)

    YanıtlaSil
  6. Mimledim seni de canıım beniiim :)

    YanıtlaSil
  7. Allah zihin açıklığı versin :D O değil de alabildiğine sade bir makarna nasıl bu kadar davetkar ve lezzetli durabilir ya ? Cidden acıktırdı beni :s

    YanıtlaSil
  8. Lady Jane; ahahah süzgeç yollasaymışım çok güldüm bunaaaa :) benim de berbat bir not tutuşum var ama, iki saatte birer kelime edince hoca sıkıntıdan düzgün yazasım geldi :)

    Hamide; sormaa :)

    Düş Kızı; sağol düş kızım benim, her daim derste kitap okunur :)

    Gece Yürüyüşü; ahahah modayla alakam yoktur yahu, ilgilenebilecek en son insanımdır da herhalde :) benim de aram iyi değil o tarz bloglarla zaten :) teşekkür ederim, olsun geç değil hoşgeldin diyeyim o zaman ben :)

    Muzurella; çok güzel oluyor biliyor musun? ahahah :)

    Düş Kızı; bakacağım tabii, teşekkür ederim :)

    Zihnin Arka Sokakları; oh sağolasın :) evet yahu böyle tel tel dökülüyor maşallah, ilk defa böyle oldu ahahah :)

    YanıtlaSil
  9. Allahımm makarnaaa :))
    şu diyette en çok makarna yemeyi özledim dolu dolu :P azcık yiyorum ama kesmiyor neyse :P keyifli günler canım :)

    YanıtlaSil

"Kaybettiği her şeyi geri alma derdindeydi, kayıplarının sonu yoktu, hayat sonsuza kadar böyle devam edecekti."
Jack Kerouac