23 Ekim 2011 Pazar

Deprem

Yıl 17 Ağustos 1999, saat 03:02 

Daha 9 yaşındayken o zamana kadar ki en büyük korkumu yaşamıştım
Geçmek bilmeyen saniyeler içindeki uğultu, insanların sesleri , hiç bitmeyecekmiş gibi çaresizlik içinde sadece beklemek ..
Günlerce evlere giremeyip, sokaklarda kalmak ..


Yıl 23 Ekim 2011, saat 13:40 

O sesler geldi kulağıma tekrar
Şehitlerimizin şokunu daha atlatamamışken, 
Yanlış yapılanma sonucu can veren insanları görüyoruz televizyonlarda
Yine kağıttan evler görüyoruz, aradan 12 sene geçmiş ve yıl 2011 diyoruz

12 yıl içinde hala, nasıl göz yumulur yıpranmış yapıların varlığına ?,
Nasıl seyirci olunur ?


                           Bir insan canından daha değerli ne olabilir ? 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

"Kaybettiği her şeyi geri alma derdindeydi, kayıplarının sonu yoktu, hayat sonsuza kadar böyle devam edecekti."
Jack Kerouac