8 Mart 2013 Cuma

Koca 5 gün

Hayatım boş gibi hissediyorken, bu hafta okula düzenli gidişlerle bir istikrar sağladım sayılır. Vakit geçiremediğim insanlara zaman ayırdım.



 
Beni, yanlarına uğramadığım gerekçesiyle öldürmekten son anda vaz geçen güzide insanlar.
Okul taraflarıdan. Dersten çıktığımda eskisi gibi birlikteyiz yine.
Çok özlemişim.
 
 
Yeni huzur yeri. Büyükpark Teras Cafe.
Önce fazla huzurluydu, sonra arka masaya oturan kadın konuşmasıyla bizi mahvetti.
Yorgunluktan bitap düşmüş bir halde kalktık masadan.
İçimize etti ve çantasını alıp uzaklaştı.
Hağla o sesi kulaklarımda. Nasıl bir şeydin sen la.
 
 
Japon balığına dönüşen ev arkadaşım var benim.
 
 
Diğer bir ev arkadaşım Duygu'ysa çok eğleniyor.
Solda fotoğrafa sonradan dahil olabilmiş gibi görünen Aytaç ise, bizim evin oğlu.
Evlatlığımız. Besliyoruz arada onu.
 
 
Günlerce internetimiz yoktu, bölgede yapılan çalışmadan dolayı.
Elimizde bilgisayar olmadan oturduğumuz günleri hatırlayıp pis 7'liye sardık.
 
 
Şebnem blogda sıkça bilinen ev arkadaşlarımdan tabi. Çok ciddiler.
Pijama partisi tadında olmuş biraz sanki.
 
 
Aslında Alsancak'ta Cafe Del Mundo'ya yani bir gezginin açtığı kafeye gitmek istemiştik.
Öyle bir hevesle hem de!
Yoğunluktan giremeyince, kordon kafelerine kaldık.
Ama ulaşacağım o kafeye en sonunda!
 
 
Bu aslında tipsiz gibi görünen yiyecek, sıcak çikolatalı irmik helvası.
Evde imkanı bol bulunca, Şebnem içine yaratıcılığını katmış.
Tadı müthişti, o ayrı.
 
Onlardan ev arkadaşları olarak bahsetmek kötü aslında. İkinci ailem demeliyim.
Bir aileyle yapılan her aktiviteyi gerçekleştiriyoruz.
Çay demleyip, televizyon karşısında "çiğdem" çitlememiz en basit örneği.

 
Böyle geçmiş benim hafta arası hallerim. Bilgisayarım yavaşlıktan vazgeçtiği zamanlarda yazışmak üzere!

7 yorum:

  1. çok hoş haberler, fotolar.
    o helvayı da deniycim.
    :)

    YanıtlaSil
  2. Bazen o hayatım boş hissine ben de kapılıyorum ama sonra bakınca etrafıma ne de çok güzel şey var diyorum. Ne kadar çok yapacak şey. Ve bütün bunları paylaşacak ne çok insan. İnsanın ikinci ailem dediği insanların olması eve giren evlatlığın varlığı güzel şey :) Bu arada o tipsiz dediğin helvadan canım ne çok istedi şimdi anlatamam ...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. O boşluğa düştüğünde kurtulmak zor oluyor ama etrafında öyle bir aile olunca atlatabiliyorsun.
      Biraz da içinden gelecek :)

      Sil
  3. kıskanıyorum seniii ve yaşlı hissediyorum yahu :(( keşke ünideki günlerime dönebilsem... neyse ama keşke demek yok önümüze bakıp anın tadını çıkaracağız aynen senin şu an yaptığın gibi :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. kıskanma, mis gibi işin gücün var. mezuniyet sıkıntısı da başka bir şey yani.
      Tadını çıkar!

      Sil
  4. Bende cok özledim uni günlerini :) sıcak çikolatalı irmik tatlısını oh nooooo ;)

    YanıtlaSil

"Kaybettiği her şeyi geri alma derdindeydi, kayıplarının sonu yoktu, hayat sonsuza kadar böyle devam edecekti."
Jack Kerouac