Çok kafa kadındır. Birlikte fena halde gülme krizlerine gireriz.
Diğer akrabaları ziyaretten ziyade genelde bayramlarda ben sadece ananemle takılırım. Bu sefer diğer birkaçını da dolanıp soluğu yine anane evinde aldık.
Bayram yemeği yiyip, koklaştık bol bol.
Anane evi benim için en güzel sahaf.
Bir şeyleri saklama huyumu ondan aldığım söylenir.
Her gittiğimde kurcalarım, yeni yeni şeyler çıkar ortaya.
Bugün eski fotoğraflara baktık, üşenmeden kim kimmiş, kimin karısıymış, kimin çocuğuymuş hepsini anlattı.
Ben de zevkle dinledim yine.
Eskilerden bahsederken bu kart çıktı ortaya.
Ananem annesini hiç görememiş. Sürekli annesiz büyüdüm diye anlatır.
Bugün ilk defa annesinin onda olan tek fotoğrafını gördüm.
Ben hüviyet olduğunu düşünüyorum, ananem tren bileti gibi bir şey diyor.
Saklıcağıma dair söz verdim ve aldım.
Her ananenin evinde olduğunu tahmin ettiğim, sıkış tepiş tablo kenarı vesikalıkları.
Sanırım onda bunlardan 3 tablo dolusu daha var.
Sülalecek her yaştan halimizle evi işgal ediyoruz.
Merhaba, piksellikten parçalara bölünmüş ön kamera mağdurlarıyız. Ama çok sevdim.
Bir bayram günüm anane evinden kesitlerle böyle geçti benim.
Herkese sevdikleriyle mutlu bayramlar diliyorum!
Instagram için buraya bir tık